Τη σημασία οι μαθητές να αισθάνονται ότι το σχολείο και η εκπαίδευση είναι «δική τους υπόθεση», ότι είναι μέτοχοι σε αυτή τη διαδικασία και όχι απλώς δέκτες, αναδεικνύει η σημαντική μελέτη της κ. Ελένης Τσολακίδου, τέως αρμοδίας για θέματα ισότητας των φύλων στο υπουργείο Δικαιοσύνης, με διδακτορικές σπουδές στην εκπαίδευση. Η κ. Τσολακίδου μελέτησε «Τα αποτελέσματα της σχολικής διοίκησης και των μεθόδων διδασκαλίας στη σχολική απόδοση των μαθητών της Γ΄ Λυκείου», όπως είναι ο τίτλος έρευνας που εκδόθηκε σε βιβλίο από τις εκδόσεις «Το Σκαθάρι».
Στην έρευνα μετείχαν 120 μαθητές, 60 από οικογένειες που τοποθετούνται στην εργατική τάξη και 60 από τη μεσαία τάξη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των μαθητών από την εργατική και τη μεσαία τάξη στην άποψή τους ότι η συμβουλευτική συμμετοχή τους στη διαδικασία λήψης των σχολικών αποφάσεων θα βελτίωνε την απόδοσή τους, την οποία υποστήριξαν οι μαθητές από την εργατική τάξη. Οι μαθητές από τη μεσαία τάξη ισχυρίστηκαν ότι η συμμετοχή των μαθητών στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων θα βοηθούσε στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.
Επίσης, τα ευρήματα έδειξαν ότι η γλώσσα που μιλούν στο σπίτι τους οι μαθητές από την εργατική τάξη είναι διαφορετική από τη σχολική γλώσσα, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο στους μαθητές από τη μεσαία τάξη. Επιπλέον, οι μαθητές από τη μεσαία τάξη έχουν πιο στενές σχέσεις με τους καθηγητές τους απ’ ό,τι εκείνοι από την εργατική τάξη.
Παράλληλα, οι μαθητές από την εργατική τάξη μπορούν να προσαρμοστούν περισσότερο στις δύσκολες οικονομικές καταστάσεις και στις καταστάσεις άγχους της ζωής τους. Οι ίδιοι βλέπουν περισσότερο τη χιουμοριστική πλευρά των σχολικών καταστάσεων, που λειτουργεί ως ένα είδος αυτοάμυνας εναντίον των δυσκολιών της προσαρμογής τους.
Η προσαρμογή των μαθητών από τη μεσαία τάξη στη σχολική μάθηση και λειτουργία βοηθάει στις σχολικές τους επιτυχίες και στην αυτοπεποίθησή τους. Με τον τρόπο αυτό, οι μαθητές από τη μεσαία τάξη αισθάνονται ότι έχουν περισσότερο τον έλεγχο της σχολικής τους μάθησης και λειτουργίας απ’ ό,τι οι μαθητές από την εργατική τάξη. Οπως αναφέρει η κ. Τσολακίδου, το υπουργείο Παιδείας θα έπρεπε να ενθαρρύνει τη συμβουλευτική συμμετοχή των μαθητών στη σχολική μάθηση και διοίκηση, η οποία έτσι θα αποτελέσει κίνητρο για την αξιοποίηση των ταλέντων και των δυνατοτήτων τους, καθώς και για τη μεγαλύτερη τους οικειότητά τους με το σχολικό περιβάλλον. Επίσης, οι καθηγητές θα μπορούσαν να λαμβάνουν υπόψη τις δυσκολίες των μαθητών οι οποίοι χρησιμοποιούν διαφορετική γλώσσα και έχουν διαφορετικό πολιτισμό από αυτόν του σχολείου και να διδάσκουν ανάλογα, μετά μια πιθανή επιμόρφωση.